Agâh Efendi Konağı

17. yüzyıldaki Bursa evleri hakkında bulunan belgelere göre; ailelerin ekonomik durumuna göre evlerin biçimini değişmekteydi. Maddi olanakları iyi olan ailelerin evleri konak şeklindeyken, orta halli ailelerin yaşadığı evler ise genellikle 2 katlı olup konaklara göre özellikleri sınırlıydı. Bursa evlerinde genellikle bir alt kat (beyt-i süflî) olup burası geniş ve açık bir yerdi. Bunun altında da, çok sıcak günlerde barınılan yer altı odası (serdâb) ve alt kat odası (tahtânî oda) vardı. Evin küçük odasına "hücre", üst kat odalarına ise "beyt-i ulvî" denirdi. Genellikle her Bursa evinde sofa, mutfak (matbah), cumbalı veya balkonlu oda (gurfe), bir şadırvan, su kuyusu, avlu (muhavvata) vardı. Bu sistem içinde alt katta ahır, kiler, ambar gibi sıcak ve korunaklı mekanlar, üst katta ise serbest çıkmalı, bol açıklığı olan serin ve yazlık kullanımlar yer almaktaydı. Evlerin özelliklerine göre bahçesinde çardak, ahır, fırın, ambar, çeşme, sundurma, samanlık, ve tuvalet, ve hamam camekânı bulunurdu. Bursa'daki evleri (menzil) sınıflandırmak olası. Bir Bursa ev tipi de konaklar idi. 18. yüzyılda ülkenin diğer bölgelerinde "saray" adı verilen konaklar, sıradan konutlardan ayıran belirgin özelliği, bahçelerinde meyveli bitkiler yerine, ikamete tahsis edilmiş ana bina dışında, tümü de zevk ve eğlenceye tahsis edilmiş kasır, köşk ve fıskiyeler gibi başka yapıların bulunmasıydı. Orta halli Bursalıların evinde iki-üç oda varken, konaklarda çok daha fazla oda bulunurdu. Bursa evlerinde sadece odalar bulunmaz, bugünkü konutlarda bulunmayan; sofa, sundurma, cihannümâ ve selamlık gibi bölümler de vardı. Sofa, odaların açıldığı ve aile bireylerinin birlikte oturup sohbet edip yemek yedikleri yerdi. Cihannüma, Bursa Ovası'nın seyredilebildiği, konutun ikinci katında bulunan camekânlı bölümdü. Yabancı misafirlerin ağırlandığı

Tarihi müze